محوطه سازی حیاط جلویی

حیاط جلویی ویلا و یا هر بنای مسکونی دیگر، در واقع محوطه باز و آزادی است که در وجه ورودی و نمای اصلی واقع می شود و برای رسیدن به فضاهای داخلی باید از میان آن گذشت. بنابراین طراحی محوطه آن اولین تاثیر را بر افراد می گذارد. باید در طراحی و انتخاب المان های طبیعی و انسان ساخت در این فضا دقت و خلاقیت زیادی به کار گرفته شود تا منظر و حالت خوشایندی تا رسیدن به ورودی ویلا، به افراد ارائه شود. 

 در حین عبور از حیاط جلویی، سه تجربه فضایی مختلف حاصل می شود:

1-تجربه دید از داخل خودرو و پارک در مکان تعیین شده

2-تجربه پیاده روی در مسیر

3-تجربه رسیدن به ورودی ساختمان

آنچه که طراحی محوطه ویلا را استثنایی می کند، این است که چگونه به واسطه حس تجربیات مختلفی در فضا، به افراد خوشامدگویی می شود و آنها را جذب می کند. این طراحی باید بر مبنای شناخت فرصت ها و تهدیدهای موجود در سایت صورت گرفته تا نهایت استفاده از پتانسیل آن به عمل آید.

اولین تجربه مربوط به مسیر ماشین رو است. طراحی این مسیر بسیار تحت تاثیر وضعیت طبیعی و پوشش سبز حیاط، همچنین دسترسی از خیابان است. تا حد امکان باید از دخل و تصرف زیاد در پوشش طبیعی اجتناب کرد. در عین حال با جانمایی های المان های طبیعی و مصنوعی و ایجاد گردش های ملایم، از یکنواختی و خسته کنندگی مسیر کاست و جذابیت های بصری به آن افزود.

 مسئله بعدی امکان پارک مناسب خودرو است. نسبت به فضای در دسترس و طراحی محوطه و شرایط غالب آب و هوایی منطقه، این مکان می تواند کاملا محصور یا نیمه باز و یا کاملا باز باشد. همچنین می توان آن را در وجه جلویی بنا در نظر گرفت و یا با گردشی مناسب به محوطه پشتی برای پارک ماشین رسید. در این صورت این محوطه نیز باید از طراحی و فضاسازی زیبایی برخوردار باشد و فضایی مخصوص پارک خودروی مهمان نیز حتما مد نظر قرار گرفته شود.

پیاده روی در مسیر، تجربه دوم را برای مخاطب خلق می کند. این پیاده روی هم شامل مسیر از پارکینگ تا ورودی است و هم مسیر طولانی تری از ورودی حیاط تا ورودی ویلا را در بر می گیرد.

از آنجاییکه سرعت عبور به صورت پیاده، نسبت به سواره، بسیار کمتر است، فرصت بیشتری برای مکث و دیدن زیبایی ها و جذابیت های حیاط وجود دارد. ایجاد پیچ و خم های مطلوب، دیدهای متغیر و متنوعی را برای عابر فراهم می آورد. در عین حال با کاشت درختان، گیاهان و گل های زیبا و همچنین نصب المان های مصنوع زینتی مانند آب نما و یا مجسمه ها و حتی نیمکت هایی کوچک، جذابیت های بصری-فضایی در طول این مسیر، افراد را قدم به قدم تا رسیدن به ورودی همراهی می کنند.

تجربه آخر، رسیدن به ورودی است. ورودی ویلا مهمترین بخش نمای اصلی آن است و جانمایی آن باید به دقت صورت گیرد. به طرق مختلفی می توان روی آن تاکید و آن را شاخص ساخت از جمله وجود یک پیشامدگی و یا تو رفتگی در سطح نما. به تناسب عرض کلی بنا و ارتفاع آن، ورودی باید عریض و قابل توجه باشد. وجود پله ها در راستای آن علاوه بر تامین اختلاف سطح مورد نیاز، تاکید جذابی بر ورودی ایجاد می کند. خلاقیت های بسیاری می توان برای زیباتر کردن این بخش به کار برد، از قرار دادن مجسمه هایی در دو طرف گرفته تا ستون نماها، فلاور باکس ها و دیگر المان های تزئینی.

همانطور که ذکر شد، تصمیمات طراحی در حیاط جلویی ویلا باید در جهت هماهنگی کامل بین ملزومات این سه تجربه فضایی صورت گیرد تا به صورت متوالی و چشم نواز، درک کلی از آن حاصل شود.