محوطه سازی باغچه
وجود فضای محدود پیرامون یک بنا یا ویلا نباید مانع خلق یک محوطه سازی زیبا و کارآمد باشد. می توان با ایده هایی خلاقانه، حداکثر استفاده را از فضا کرده و از لحاظ حسی-بصری آن را وسیع تر ارائه داد.
به منظور نیل به این هدف، راهکارهای متنوعی وجود دارد:
-خلق یک نما. یک پرگولای ساده، حسی جذاب را به یک فضای کوچک می بخشد. پرگولاها ایده های کلاسیکی برای قاب کردن یک نما هستند. علاوه بر آن، عناصر طبیعی مانند بوته ها، درختان کوچک یا حتی المان هایی هنری نیز، می توانند یک منظر را فریم بندی کنند.
-بخش بندی فضا. تقسیم کردن فضای کوچک محوطه و استفاده از المان ها و مبلمان هایی در آن، باعث می شود بزرگتر به نظر آید. مثلا پیاده راه و مسیر ها و فضاهای مکث و نشستن، به کارایی آن افزوده و ابعاد فضایی را از نظر بصری بسط می دهد.
-ایجاد فضایی دنج. طراحی محوطه در زمین های کوچک، ذاتا پتانسیل خلق حس صمیمیت را در فضا دارد. نرده هایی با ارتفاع نسبتا کم همراه با گلکاری و یک صندلی، کنج جذابی است برای مطالعه، استراحت و گپ زدن با یک دوست، به دور از هیاهو و شلوغی.
-استفاده از رنگ های روشن و جسورانه در جلوی فضا. این رنگ ها در وهله اول باعث جلب توجه شده و از نظر بصری بقیه فضاها را به عقب رانده و عمق فضایی ایجاد می کنند.
-استفاده از نیروی پرسپکتیو. خطوط مستقیم و بلند باعث می شوند که یک محوطه کوچک بزرگتر از اندازه معمولی اش دیده شود. این خطوط ممکن است از دیواره ها، نرده ها یا درختان و پوشش گیاهی شکل گیرند. برای بهره بردن از این توهم بصری، به طور ظریفی انتهای این خطوط باید به سمت یکدیگر میل کرده و به یک نقطه کانونی ختم شوند.
-تقویت جاذبه ها. ترکیبی از المان های عملکردی و تزئینی به جذابیت بصری-کالبدی محوطه سازی افزوده و بعد فضایی را ارتقا می دهد. به طور مثال، ترکیبی از متریال کفسازی، چمن، مبلمان و جاگلدانی ها، فضا را زیباتر کرده و اندازه کوچک آن، به سختی نمود می یابد.
-باغسازی عمودی. ایجاد یک دیوار سبز و پوشش گیاهی روی سطوح عمودی، به حفظ بیشتر فضاهای افقی منجر می شود، در نتیجه فضا بازتر و جادارتر دیده می شود.
-ایجاد یک نقطه کانونی. نقطه کانونی نظرها را به یک سمت جلب می کند و قابلیت فضایی را نشان می دهد. به ساده ترین شکل از طریق یک فضای کوچک برای نشستن و یک شبکه از جا گلدانی های عمودی، یک جذابیت مکانی-فضایی خلق می شود.
-استفاده از کنج های مرده. در طراحی محوطه کوچک و محدود باید از تمام ابعاد فضا استفاده کرد. کنج های بلااستفاده می توانند به نقاط قابل توجهی تبدیل شوند. قرار دادن یک درخت در مرکز و شکل دادن باغچه ای کوچک از گلهای رنگارنگ به دور آن ایده مناسب و ساده ای است.
