طراحی محوطه ویلا کلاسیک

سبک محوطه سازی ویلا مسلما تحت تاثیر و تسلط سبک طراحی ویلا قرار دارد. دقت به این موضوع و اتخاذ رویکردی واحد از لحاظ سبک و کانسپت طراحی منجر به ساخت ویلا و محوطه پیرامونی آن به عنوان یک کل و مجموعه ای همگون می شود. اجرای ایده های متنوع در غالب نگرش ها و سبک های مختلف در طراحی محوطه ویلا امکان پذیر است. یکی از آنها احیای فرمها، فضاسازی ها و المان های تزئیناتی و کاربردی تاریخی و کلاسیک است که در راستای تکمیل پروژه ساخت ویلا کلاسیک صورت می پذیرد.

طراحی محوطه ویلا کلاسیک رویکردی سنت گرا می باشد که از فضاسازی ها، محوربندی ها و المان های تاریخی گذشته بهره می برد. این رویکرد با در نظر گرفتن تناسبات و معیارهای زیبایی شناسی مربوط به دوران رم و یونان باستان، منجر به شکل گیری باغ ویلا کلاسیک می شود که یک بنای ویلایی کلاسیک را به خوبی در خود جای داده است.

طراحی محوطه ویلا کلاسیک چه ویژگی هایی دارد؟

-تناسبات منطقی بین المان ها، توده ها و فضاهای محوطه. یکی از این تناسبات رعایت نسبت طلایی است که نسبتی محبوب و اصیل در ابعاد فضا و المان ها ایجاد می کند. این نسبت را می توان برای فضاهای مکث، نشستن، ابعاد استخر، آب نما و همچنین در بخش بندی های باغچه ها و فضاهای سبز پیاده کرد.

-فرمهای هندسی، شالوده محوربندی ها و فضاسازی های محوطه کلاسیک را بنیان می نهند. خطوط راست گوشه و مستقیم بیشترین سهم را در این فرمها دارند.

-تقارن در خطوط و فرمها باعث ایجاد تعادلی پایدار اما ساکن و ایستا می شود. این تقارن فضاهای سبز و پوشش گیاهی، فضاهای مکث و نشیمن در لندسکیپ ویلا را در بر می گیرد. معمولا مرکز محور تقارن به یک نقطه کانونی اختصاص داده می شود که دارای نقش تزئیناتی صرف و یا توام با عملکرد می باشد.

-طراحی و اجرای المان های لوکس و تجملاتی و افراط در تزئینات، منجر به تقویت وجه عظمت، تمول و ثروت می شود. ساخت آلاچیق با سنگ مرمر و تزئینات ستون های نگهدارنده و پوشش سقف، یاد آور جایگاه مخصوص اعیان و اشراف در فضاهای عمومی  یا خصوصی زمان رم باستان می باشد.

پرگولا در محوطه ویلا کلاسیک با پایه های سنگی تراش خورده و سقفی مشبک از الوارهای چوبی، فضای نشیمن زیبایی را در جوار ساختمان ویلا به وجود می آورد.

آب نماها به عنوان نقاط کانونی برای ایجاد فضای مکث، المان های جذاب محوطه سازی ویلا کلاسیک هستند که شاید بیش از هر المانی پتانسیل پذیرش طرح ها و تزئینات متنوع را داشته باشند. آنها می توانند به صورت تندیس ها یا فرمهای رایج دیگر شکل گیرند که حوضچه کوچکی پیرامونشان وجود دارد. ساخت آنها با سنگ، به ویژه سنگ مرمر، همراه با تراش کاری های ظریف و نورپردازی، نقش مهمی در باز خلق یک فضای بیرونی و تفرجگاه کلاسیک دارد.

فضاهای دور همی و نشستن مانند پاسیوها آتشگاهها با کفسازی از سنگ مدولار و منظم و فرمهای کامل هندسی در این رویکرد تعریف می شوند. پیرامون این فضاها می تواند با دیواره های کوتاهی از سراهی ها و پایه ستون های تزئینی تعریف شود و از لحاظ فیزیکی و بصری نیز نیمه محصور باشند.

شومینه بیرونی به صورت مستقل در محوطه و یا در ترکیب با تراس ویلا یا عرشه کناری استخر با تزئینات و مقیاس کلاسیک، نیز نقطه کانونی جذاب و عملکردی می باشد و ظرفیت اجرای دکور بندی و المانهای زینتی را دارد.

پایه ستون ها و گلدان ها از اجزای اصلی محوطه کلاسیک هستند که معمولا به صورت متقارن در دو طرف پیاده راهها و مسیرها قرار می گیرند. پایه ستون ها ممکن است به صورت ساده در محل نصب شوند و یا به عنوان سطح مبنای مجسمه ها و تندیس ها در نظر گرفته شوند. گلدان های سنگی با پایه و یا بدون آن، بهتر است در بر گیرنده گل ها و گیاهان با طراوت و سبز باشند.

المان های تزئینی به عنوان نقاط جذاب درون محوطه باعث تنوع بصری و فضایی محوطه ویلا می شوند و فرصت هایی جهت ظهور نمادین ابهت گرایی، تجمل، شکوه و هنر در میان فضاهای طبیعی به وجود می آورند. این المان ها می توانند درجات متفاوتی از نقش و طرحهای زینتی را داشته باشند. انتخاب فرم و جایگذاری آنها باید درتناسب با بقیه اجزای شکل دهنده محوطه کلاسیک باشد. وجود مشترک بین تزئینات و نوع تراش آنها با پایه های آلاچیق یا تندیس های آب نما و … به همگونی بیشتر این المان ها می انجامد.

دیوارها و دیواره های حائل نیز به عنوان تعریف کننده فضای محوطه، کالبدهایی هستند که نیاز به طراحی و اجرای نقش ها و طرحهای تزئیناتی دارند. البته در این بدنه ها سادگی بیشتری نسبت به آب نماها، آلاچیق و … وجود دارد، زیرا دارای سطح وسیعی هستند که پیرامون محوطه ویلا را پوشش داده اند. وجود ریتم و تکرار در الگوها و نقش برجسته های دیوار به تداوم بصری کلاسیک آن کمک می کند.

تجهیزات نورپردازی به صورت ایستاده یا مستقل و یا نصب بر بدنه های دیوارها با فرمهای تزئینی و المان های دکوراتیو و قابل توجهی در فضای بیرونی ویلا می باشند. نورپردازی محوطه کلاسیک معمولا به صورت تاکیدی و متمرکز بر المان های تزئینی و گل ها و گیاهان خاص صورت می گیرد.

طراحی فضای سبز ویلا کلاسیک:

فضای سبز در محوطه کلاسیک در بخش بندی های منظم و هندسی شکل می گیرد. حرص درختان و باغ آرایی محوطه نیز از همین رویه پیروی می کند. معمولا گلدان ها و مجسمه ها در فضای سبز باغ ویلا کلاسیک در لا به لای درختان و گل ها جای می گیرند و مرز بندی های مشخص با طرح و الگوهای متنوع پیرامون آنها را فرا می گیرند.

پیاده راهها با شمشادها و گیاهان کوتاه و پرپشت، خطوط اصلی تقسیم بندی های درون محوطه را تعیین می کنند.

طاق و قوس های پوشیده از گیاهان رونده و گل های شاداب در کنار ردیفی از چراغ های پایه دار، مسیر زیبا و نوستالژیکی را در محوطه ویلا خلق می کنند. ترکیب متقارن گیاهان و باغچه ها در دو طرف، نظم و پایداری را القا می کند.

هرچه میزان پوشش گیاهی در این فضاها بیشتر باشد، بافت محوطه ویلا کلاسیک طبیعی تر و ارگانیک تر است. در فضاهایی که فضای سبز ویلا محدود است. با استفاده از عناصر و المان های انسان ساخت می توان جذابیت های بصری و فضایی خلق کرد.

تناسب نوع باغ آرایی ویلا، طراحی فضای سبز ویلا و المان های محوطه سازی ویلا با یکدیگر و پیروی آنها از سبک و رویکردی واحد و جامع، منجر به شکل گیری محوطه ویلا زیبا و چشم نواز و پاسخگو به نیازهای مختلف ساکنان می شود.