تفاوت طراحی ویلا مدرن و سنتی

معماری سنتی و مدرن اغلب به عنوان مترادف با قدیمی و جدید اشتباه گرفته می شود. اما واقعیت این است که ویلای 100 ساله هم می تواند مدرن باشد و خانه نوساز می تواند سنتی باشد. تفاوت در چیدمان داخلی و عوامل طراحی است. در حالی که خانه‌های سنتی دارای طرح‌های پیچیده‌تر و ایوان‌های بزرگ، جرزها، خوابگاه‌ها و سقف‌های نوک تیز هستند، ویلاهای مدرن دارای طرح‌های تمیز و ساده هستند. تمام انواع خانه‌های سنتی از جمله معماری ویکتوریایی، استعماری، صنعت‌کار یا نئوکلاسیک از مصالح ساختمانی طبیعی‌تری مانند چوب، سنگ، گچ پاریس و سنگ آهک استفاده می‌کردند. و این خانه‌ها توسط صنعتگرانی ساخته شده‌اند که دانش و تجربه بی‌شماری در ساخت سازه‌های یادبود با ظرافت داشتند. طراحی ویلا مدرن با همتایان سنتی خود در استفاده از مصالح ساختمانی پیشرفته مانند بتن، میله های فولادی تقویت شده و پلاستیک متفاوت هستند. علاوه بر این، آنها مجهز به به روزترین تجهیزات و اثاثیه هستند. برای تجزیه و تحلیل تفاوت بین ویلای مدرن و سنتی به ادامه مطلب مراجعه کنید:

1) در و پنجره

خانه های سنتی معمولاً دارای درهای بلند و پهن بودند که تا 11 فوت ارتفاع داشتند. آنها اساساً به نسبت سقف های بلند طراحی شده اند. پنجره ها نسبتاً کوچکتر و متقارن بودند. آنها پانل شده بودند و طاقچه های پنجره بسیار باریک بود. آنها با جزئیات جذابی مانند کار با چوب و شیشه های رنگی تزئین شده بودند.

ویلاهای مدرن دارای درهای 8 فوتی و نسبتاً باریک هستند. از سوی دیگر، پنجره‌ها بزرگ‌تر هستند تا نور کافی در روز را فراهم کنند. طاقچه های پنجره نیز عریض هستند و گاهی به اندازه یک نیمکت پهن هستند. آنها به جای قاب چوبی یا شیشه های رنگی با شیشه شفاف پوشیده شده اند.

2) پلان طبقه

در حالی که ویلاهای سنتی در بخش بزرگی از زمین ساخته می شدند، کل منطقه به طور معمول به تعدادی بخش کوچکتر تقسیم می شد. خانه های سنتی هندی دارای تعداد زیادی اتاق خواب کوچک، یک آشپزخانه بزرگ، و به جای یک اتاق نشیمن، یک حیاط مستطیلی شکل بزرگ در مرکز خانه وجود داشت.

ویلاهای مدرن تحت سلطه اتاق های چند منظوره و فضاهای باز و بدون درز قرار دارند. چند اتاق خواب مستر وجود دارد. و اتاق نشیمن بزرگترین قسمت خانه است که گاهی اوقات یک آشپزخانه یکپارچه را شامل می شود.

3) مینیمالیسم

خانه‌های مدرنی که پس از دهه 1960 ساخته شده‌اند، عموماً از معماری مینیمالیستی پیروی می‌کنند، زیرا هیچ طراحی پیچیده‌ای روی دیوارها، سقف‌ها و ستون‌ها وجود نداشت. علاوه بر این، برای ایجاد تصوری از خانه های بزرگ، کمتر از واحدهای مبلمان و وسایل تزئینی استفاده می شد. علاوه بر این، تمرکز بیشتری روی ایجاد فضاهای ذخیره سازی مفید بود که می توانست همه چیز را پنهان کند. نمای بیرونی خانه‌ها شامل سقف‌های مسطح، پیش‌روهای سنگین، پنجره‌های عمودی و ورودی‌های بدون تأکید بود. ویلاهای مدرن از ایدئولوژی حداقلی پیروی نمی کنند. بلکه بر ایجاد ایده ای از تجمل و راحتی بسیار تمرکز دارد.

4) اثاثیه

خانه‌های سنتی بر استفاده از مبلمانی که از چوب سخت ساخته شده بودند تاکید داشتند. برخی از آنها روکش شده بودند، اما اکثر واحدهای مبلمان بر بدنه چوبی صیقلی تاکید داشتند. آنها بسیار بادوام بودند و هم در فضای باز و هم در داخل خانه قابل استفاده بودند. بر خلاف این، ویلاهای مدرن شامل واحدهای مبلمان هستند که بیشتر بر راحتی و سبک تمرکز دارند. آنها ساختار ظریف و طراحی براق را به نمایش می گذارند.

نتیجه گیری: – ویلاهای سنتی از نظر زیبایی شناسی و چیدمان معماری با ویلاهای مدرن تفاوت دارند. تاکید بیشتری بر ایجاد تعداد زیادی اتاق بود و درها بلندتر و عریض تر بودند. در مقایسه با خانه های مدرن، ویلاهای سنتی دارای پنجره های باریک تری هستند. ویلاهای مدرن بر فضای داخلی تمیزی تاکید دارند که تزئین نشده اند اما به جای مینیمالیسم به تجمل می بالند.